آئین مستان

این پا و اون پا نکن بابا
چشمات مو دریا نکن بابا
دارم میمیرم من از این دوری
امروز و فردا نکن فردا
امشب نیایی دیگه فردا دیره
امشب نیایی دخترت میمیره
امشب نیایی کی دیگه از خولی
گشواره های منو پس میگیر
تَنت زخمی سَرم زخمی
سَرم زخمی سَرت زخمی
چقدر شکر خواهرت زخمی
همه زخمی ...
تَنت زخمی تَنم زخمی
سَرت زخمی سَرم زخمی
همه پیکرم زخمی
ببین عمه هم زخمی ...
چیزی نمونده اَزم بابا
کُشته منو دشمنم بابا
از وقتی افتادم از ناقه
خورده تموم تَنم بابا
افتادمُ بوی زهرا اومد
مادر اومد حالِ من جا اومد
رو زانوهاش منو خوابونده
یه بی حیا یهو از راه اومد ...
بابا ...
از اون وقت که منو میزد
نمیدونی چه بَد میزد
منو هی با لَگد میزد ...
الان بابایی کجا هستی؟
شاید روی نیزه ها هستی
شاید که کنج تنوری و
شاید تو تَشت طلا هستی
راستی بابا دیگه چشمام تارِ
راستی بابا مَعجرم شد پاره
راستی بابا اگه دیدی پیرم
این آثار رَد شدن از بازارِ ...
هزار دفعه بابا مُردم
روی نی زخماتو میشموردم
زمین خوردی زمین خردم ...

اسم تو ورد زبونم همیشه از تو میخونم

تو شبای بی ستاره تویی ماه آسمونم

همیشه در انتظارم جمعه ها رو میشمارم

بجز دیدن رخ تو دیگه حاجتی ندارم

بیا ای دلبر دلها مونده ام من تک و تنها

توی این شب سیاهی مونده ام اسیر غم ها

وای از این غم زمونه زندگی بی تو خزونه

همیشه این دل غمگین تو رو می گیره بهونه

گل پاک نازنینم به خدا که دل غمینم

تو بیا ای گل نرگس ای امام آخرینم

بغض آسمون شکسته دیده ها غمگین و خسته

از فراق گل نرگس دل به انتظار نشسته

آسمونم بی ستاره شب غم سحر نداره

نفس باد صبا کی خبر از مهدی میاره

توی عصر پرگناهی ندارم یه تکیه گاهی

توی ظلمت شبونه نه ستاره و نه ماهی

دل من به غم اسیره جمعه ها دلم می گیره

به خدا از این جدایی دل من داره می میره

میخوام با اشکای چشمام کوچه ها رو من بشورم

ترسم آقا تو بیایی وقتی که من توی گورم

غصه های دل همینه غم دوری تو دلبر

تو بیا ای گل نرگس کجایی ماه منور

شده ام دل بی قرار دیگه بسه انتظار

ای نسیم سحری خبر از مهدی بیار

غم دارن آدینه ها بغض توی سینه ها

به خدا تنگه دلم آقاجون مهدی بیا

به خدا منتظرم ای امید آخرم

صبح هر آدینه ای با اشک چشم ترم

میخونم

کی میشه یه تک سوار توی دستش ذوالفقار

دنیا رو پر نور کنه تو غروب انتظار

میدونی

دل ما پر از غمه توی عالم ماتمه

وقتی نیستی آقاجون کی برام یه همدمه

بیا بیا ای گل نرگس بیا

دلم میخواد امینت باشم ای دل

سر کوچه کمینت باشم ای دل

همون ساعت که از خونه درآیی

خودم فرش زمینت باشم ای دل

یا ابالحسن  یا رضا

ذکر یا رضا دارم، به دله پریشونم

شبایی که دلتنگم زائر خراسانم

صحن باصفای رضا، سقاخونه ی کربلاست

دل همه ی عاشقا، کبوتر گنبد طلاست

یا ابالحسن  یا رضا

دل میبره از عالم، مسجد گوهرشادش

آسمونه حاجت هاس پنجره ی فولادش

یاد اون شهیدا بخیر، که زائر مشهد شدن

لحظه ی شهادت همه، مسافر مشهد شدن

یا ابالحسن  یا رضا

تا ابد به دل داریم، حسرت شهادت را

بر زمین نیندازیم بیرق ولایت را

ما فدایی رهبریم، چشم ما و امر ولی

خون ما فدای حسین، جان ما و سید علی

یا ابالحسن  یا رضا

بین تموم اهل بیت، غریب ترین به خدا

حسینیا گریه کنید، برا امام مجتبی

آخر، آقا، صحنُ و سرای تو رو می سازیم

با گنبد و پنجره فولادت،یه عکس یادگاری میندازیم

غریب ترین جای جهان بقیع

مهدی صاحب الزمان بقیع

یه روز میشن مدافعان حرم

به عشق تو ، مهندسان بقیع

جانم، غریب فاطمه حسن جانم ...

بین تموم اهل بیت، از همه مادری تری

نشون دادی توی جمل، از همه حیدری تری

وقتی، اذن، برات اربعین رو میگیرم

با همۀ امام حسینی ها،تو کوکب امام حسن میرم

کریمی و منم یه سائل حسن

دوونه تم نمیشم عاقل حسن

الهی کل نوجوونای ما

بشن فدای قاسم ابن الحسن ...

جانم، غریب فاطمه حسن جانم ...

بین تموم اهل بیت، امان امان از دل تو

یه چادر خاکی و یک کوچه شده قاتل تو

ای وای ای وای، یادت نمیره صورت نیلی

مدینه و غم چهل ساله،مغیره با قلافُ اون سیلی

میباره خون برای تو چشم من

الهی که برات بمیرم حسن

یکی نبود بگه به اون بی حیا

یه مادر و جلوی بچه ش نزن

افضل الاذکارم یا رقیه

ایل و کس و کارم یا رقیه

قرصه دلم ترسی ندارم تا

وقتی تو رو دارم یا رقیه

ریحانه ی اربابی به خدا

هستیمه توی دستای شما

ذکر مستیِ روز و شب ما

رقیه رقیه، رقیه رقیه

تپش تپش میخونه، این دل دیوونه

من جون فداتم بی بی، پدرت میمونه

 سیدتی یا مظلوم، بی بی رقیه

مرجع تقلیدم یا رقیه

قبله ی امیدم یا رقیه

پای دفاعِ از حرم تو

شاهرگمم میدم یا رقیه

پاسوز عشق تو خون و رگم

عمریه بر آستان تو سگم

میمیرم بی بی یک لحظه نگم

رقیه رقیه، رقیه رقیه

ریحانه ی اربابی به خدا

هستیمه توی دستای شما

ذکر مستیِ روز و شب ما

رقیه رقیه، رقیه رقیه

پریشون احوالم کن، بی پر و بالم کن

ولی منو زوار حرم هر سالم کن

 سیدتی یا مظلوم، بی بی رقیه

اول هر کاری یا رقیه

روی لبم جاری یا رقیه

وهابی میترسه از شما چون

عشق علمداری یا رقیه

حاتم عمریه گدای درته

صدتا علامه پا منبرته

سایه ی عباسه که روی سرته

رقیه رقیه، رقیه رقیه

ریحانه ی اربابی به خدا

هستیمه توی دستای شما

ذکر مستیِ روز و شب ما

رقیه رقیه، رقیه رقیه

من جون فداتم بی بی، خاک پاتم بی بی

از کوچیکیم میدونی، مبتلاتم بی بی

 سیدتی یا مظلوم، بی بی رقیه

جبرئیل این روزا تو جادهٔ کربلات

با لباس مبدل خادم زائرات

همه جاری مثل چشمه مثل دریا مثل بارون

همه راهی ، همه بی دل، همه شیدا، همه مجنون

 همه  دلتنگ مثل مسلم، مثل هانی،مثل مختار

همه سرها رو آوردن برا تقدیم به پای یار

لبیک حسین لبیک....

این شبا کل اهل آسمون رو زمینن

جن و انس وفرشته زائر اربعینن

همه رفتن توی راهن، منمو این پریشونی

یه چیزی تو دلم میگه، تو دیگه جا نمیمونی

به فدای یه نگاهت پدر و مادم آقا

یه نگاه کن که نمیرم تو فراق حرم آقا

لبیک حسین لبیک....

غرق در حیرتم من یا دلیل یا ابالفضل

دنبال خونتم من الدخیل یا ابالفضل

خودم اینجا دلم اونجاست

دل قطره پیش دریاست

حرم شاه، حرم ماه

پیش ارباب ، پیش عباس

من مشتاق، من عاشق، من ناچیز و ناقابل

به تو آقا پناهندم، مددی یا ابوفاضل